Terug van weggeweest én onmiddellijk klaar voor oudjaar. Je moet wel weten dat de joden nu geen nieuwjaar vieren. Op de Joodse kalender valt dat ergens in September-Oktober. Toch zijn er enkele Amerikanen en Russen in Israël die het beetje bij beetje hier beginnen introduceren. Gelukkig waren we niet alleen, want mijn nichtje Eleni en haar vriend Thomas zijn naar hier gereisd om samen met ons te vieren. We zijn eerst gaan aperitieven op Habima square. Een groot plein dicht bij ons appartement waar je gezellig kan zitten luisteren naar muziek die uit de tegels komt. Soms is er ook Tango les en kan je kijken naar dansende paren. Heel bijzonder plein.
Daarna zijn we gaan uiteten in Manta Ray, een heerlijk visrestaurant op het strand. Mét ongelooflijk heerlijke meze die je zelf mag kiezen van een grote schotel én ook superlekkere desserts!
Dan hebben we een taxi genomen naar het Brown hotel, een bekend en superchic hotel in Tel Aviv, waar de kaarten voor nieuwjaar al weken op voorhand waren uitverkocht. We werden verwelkomd met een shotje vodka en voor ieder een stijlvolle 2014-bril. De avond kon beginnen. Tot 22u was er nog een open bar, dus haasten we ons voor nog gratis drank. Helaas had iedereen dat idee, dus hadden we elk maar 2 drankjes. Enfin, dat was eigenlijk al genoeg;). De aanwezige gasten waren een beetje ouder als ons, dertigers dus eigenlijk, maar gedroegen zich eerder lijk de pubers bij ons want ze zaten elkaar allemaal een tong binnen te draaien. Heel raar om zien.
Er was gezegd dat het een rooftop party was, dus wilden we graag naar boven, maar dat was blijkbaar enkel voor "hotelgasten". Daar liet Eleni zich echter niet door doen, en we stapten zelfverzekerd de lift in (zonder de mannen). "Excuse me, do you have a room here?" "Yes, on Zervas." En 't was gelukt, we waren op weg naar het dak:). Er was blijkbaar nog een ander koppel geslaagd om naar boven te glippen, waarvan de vrouw volledig deraan was om het op zijn Genks te zeggen. Ze lag te kotsen in een grote bloembak. En dat al om 22.30u. Ondertussen stuurden we de mannen een bericht "wij zijn op het dak geraakt, nu is't aan jullie." De mannen hadden echter wat meer pech, de jongen met zijn kamerlijst was vervangen door een serieuze bodybuilder met een kamerlijst. En hij had geen zin om de mannen naar boven te laten gaan. Na geduldig te wachten waren er echter anderen die de lift naar boven wilden nemen. De bodybuilder ging er naartoe en er ontstond een hevig dispuut. De jongens maakten van de gelegenheid gebruik om zo snel via de traphal naar boven te glippen. Ondertussen was Eleni al zo vrij geweest om tegen iedereen te zeggen "she's a doctor", zodat ik tipsy die vrouw moest nakkijken. Dus checkte ik haar pols maar en keek met mijn gsm-licht naar haar pupillen. Ik moest toch iets doen;). Ze kon haar naam nog zeggen, dus dat leek mij voor de omstandigheden nog wel oké. Maar blijkbaar geloofden ze der nie veel van, want hare vent die tussen haar benen op haar lag zei "and I'm a gynaecologist". Enfin, zo geraakten we aan de praat met een jood van Parijs die een tijdje in Tel Aviv had gewoond. Maar het kon ook een Canadees zijn die al 5 jaar in Tel Aviv woonde. Hij veranderde zijn verhaal constant, en was dus niet echt betrouwbaar. Hoewel, hij was wel echt geïnteresseerd in de diamant op mijn trouwring (hij nam er zelfs een foto van), dus ik denk dat hij wel degelijk joods was:).
En dan plots was het 00.00u. Hééél in de verte was een piepklein vuurwerkje te zien. Geen geroep of gejuich, geen aftellende klok, geen neerdwalende confetti, maar het was wel heel bijzonder want we vierden nieuwjaar op het dak van een hotel in Israël waar we niet hoorden te zijn samen met onze beste vrienden! Dan kan 2014 toch niet beter beginnen, toch?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten